سامانههای سازمانی، در بیشتر موارد در مقیاسی بزرگ توسعه مییابند و ممکن است نیازمندیهایی که

پیشران توسعهی آنها بوده در دراز مدت تغییر یابد. دورهی استفاده از این سامانههای سازمانی با توجه به ماهیت

راهبردی بسیاری از آنها برای سازمانها، طولانی مدت بوده و در طول مدت فعالیت خود ممکن است با سایر

سامانهها یکپارچه شده و یا ارتباط برقرار نمایند. نکاتی مانند این، باعث افزایش نیاز به ایجاد تغییر در این سامانهها

و تطبیق آنها با شرایط جدید میشود.

یکی از مهمترین راهکارهایی که امروزه برای مقابله با چنین مشکلی ارائه شده است، استفاده از سامانههای

خودتطبیق میباشد. یک سامانهی خودتطبیق میتواند رفتار و کارکردهای خود را در زمان اجرا و با توجه به اهداف

از پیش تعریف شده از سوی کاربران تغییر دهد و بدین ترتیب با انعطافپذیری بالاتر و صرف هزینه و تلاش کمتری

اهداف مورد نظر کاربران خود را تأمین نماید ] ۹[. تاکنون چارچوبهای مختلفی برای توسعهی سامانههای

خودتطبیق ارائه شده است که هرکدام با توجه به طبقهبندیهای مختلف دارای مزایا، معایب و ویژگیهای خاص

خودشان میباشند؛ ولی هیچکدام از این چارچوبها دارای راهنماییهای مشخصی به منظور استفاده و بهرهبرداری

نمیباشند. در این راستا سؤالات زیر قابل طرح میباشند:

-۹ هر کدام از این چارچوبها دارای چه ویژگیها و مزایایی نسبت به سایر چارچوبها میباشند؟

-۲ سازمانهای توسعهدهنده چگونه میتوانند از میان انواع چارچوبهای معرفی شده، چارچوب مناسبی را جهت

بهرهبرداری انتخاب نمایند؟

در این پژوهش یک مدل تصمیمگیری جهت انتخاب چارچوب توسعهی مناسب برای تولید سامانههای سازمانی

خودتطبیق ارائه شده است. توسعهی این مدل نیازمند تعیین صفات و ویژگیهای چارچوبهای توسعهی

نرمافزارهای خودتطبیق و در نهایت ارائه یک شیوهی تصمیمگیری و انتخاب چارچوب ازمیان چارچوبهای رایج –

موجود میباشد. –

با استفاده از این مدل تصمیمگیری امکان مشارکت روشمند سازمانهای بزرگ در فرآیند توسعهی نرمافزار

فراهم میشود. همچنین بکارگیری این مدل، امکان ارائه رتبهبندی چارچوبهای مختلف را برای استفاده در –

توسعهی سامانههای سازمانی خودتطبیق با توجه به شرایط و نیازهای گوناگون سازمانی و فنی فراهم آورده و –

فرآیند طراحی معماری را شتاب میبخشد.

در انتها مدل تصمیمگیری طراحی شده به کمک دو مطالعهی موردی آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفته

است. ارزیابی انجام گرفته نشان میدهد که مدل پیشنهادی امکان رتبهبندی چارچوبهای مختلف را با توجه به نظر

تصمیمگیرندگان فراهم میآورد و همچنین از اعمال نظر مدیریتی کارفرما در خصوص عدم استفاده از چارچوبهای

مشخصی پشتیبانی مینماید.

واژههای کلیدی سامانههای خودتطبیق، خودتطبیقی، چارچوب، چارچوب نرمافزاری، مدل تصمیمگیری

 

 

دانلود فایل

تعداد دانلود : 21