در منابع کلاسیک سیستم خودتطبیق چنین تعریف شده است: “یک سیستم خودتطبیق رفتار خود را ارزیابی نموده و هنگامی که این رفتارها در جهت اهداف تعیین شده برای نرم افزار نباشند و یا کارایی بالاتری ممکن باشد، این رفتارها را تغییر می دهد.” در یک تعریف وسیع تر سیستم خودتطبیق سیستمی است که رفتار خود را در پاسخ به تغییرات روی داده در محیط عملیاتی خود تغییر می دهد. همچنین در اینجا منظور از محیط عملیاتی هر چیزی مانند ورودی‌های کاربر نهایی، ابزار سخت افزاری، حسگرها و ابزار برنامه است که برای سیستم نرم افزاری قابل مشاهده باشد…